Breuk Radiuskop

Het ellebooggewricht wordt gevormd door het bot van de bovenarm (humerus), de ellepijp (ulna) aan de pinkzijde en het spaakbeen (radius) aan de duimzijde. Een breuk aan het uiteinde van het spaakbeen, de radiuskop, is een veel voorkomende breuk (radiusfractuur). Deze breuk ontstaat vooral door een val op een uitgestrekte hand. Deze breuk kan gepaard gaan met een breuk in het polsgewricht. Hier moet men op bedacht zijn na een dergelijke val.

Symptomen

Veel pijn in de elleboog is een klassiek symptoom na een breuk van de radiuskop. Doordat het gewricht gezwollen raakt kan de strekking beperkt raken.

Onderzoek en diagnose

Er is bij het lichamelijke onderzoek een duidelijke drukpijn op de radiuskop. Buigen en strekken levert over het algemeen weinig pijn op. Voornamelijk de draaibewegingen van de onderarm provoceren de pijn. Als de strek en buigbeweging ook beperkt is, dan is er mogelijk sprake van een elleboogluxatie.

Door middel van een röntgenfoto is een breuk goed vast te stellen.

De breuken van de radiuskop kan in drie verschillende types worden geclassificeerd volgens de Mason classificatie:

– Mason I: Kloof in de lengte (longitudinale fissuur of Meissel fractuur) met minimale dislocatie (<1mm)

– Mason II: Marginale breuk (fractuur) waarbij < 1/3 van het gewrichtsvlak is gedisloceerd

– Mason III: Breuk (fractuur) waarbij > 1/3 van het gewrichtsvlak is gedisloceerd, al dan niet verbrijzeld

Behandeling

De meeste radiusfracturen zijn weinig of niet verplaatst en kunnen daarmee conservatief (dus zonder operatie) behandeld worden. De behandeling bestaat over het algemeen uit een ellebooggips gedurende ongeveer 10 dagen. Vervolgens dient er gestart te worden met fysiotherapie om de elleboog binnen de pijngrenzen te mobiliseren. De elleboog is een gewricht wat snel stijf wordt, dus het is belangrijk voldoende passief te bewegen.

Als er een duidelijke trapstand aanwezig is kan dit een indicatie zijn tot operatief ingrijpen. Als het alleen om een deel van het gewricht gaat dat is afgebroken kan dit met een schroef worden gefixeerd. Als de breuk complexer is of door de radiushals heen, dan kan het best een plaatje gebruikt worden om het geheel te stabiliseren. Als de radiuskop verbrijzeld is dan bestaat er de mogelijkheid om een radiuskopprothese te plaatsen.

Als er sprake is van een complexe radiuskopfractuur gaat dit vaak gepaard met letsel aan de band aan de binnenzijde van de elleboog. Over het algemeen is het effect van de fixatie van de radiuskop voldoende zodat ook het bandletsel aan de binnenzijde kan herstellen. Mocht de elleboog instabiel blijven, dan moet men er op bedacht zijn dat deze instabiliteit door de binnenband veroorzaakt wordt.

Er kan een radiuskopprothese worden toegepast bij zeer complexe radiuskopfracturen. De prothese kan echter ook gebruikt worden als er sprake is van secundaire slijtage (artrose) na een eerder doorgemaakte radiuskopfractuur. De prothese vervangt het gewrichtsvlak van de radiuskop.

Na het vrijmaken wordt de radiuskop verwijderd en het bovenste deel van het spaakbeen (radius) wordt klaargemaakt voor het plaatsen van de prothese. De prothese kan gecementeerd worden of pressfit geplaatst worden. Bij de pressfit techniek is de buitenlaag van gecoat hydroxyapatiet (keramisch materiaal met een grote biocompatibiliteit) om in te groeien in het bot. Het doel van de prothese is om zo goed mogelijk de juiste anatomie van het ellebooggewricht te benaderen.

Neem contact op

Wil je een afspraak bij één van onze specialisten? Vul dan onderstaand contactformulier in.